Leczenie uzdrowiskowe

Rozdział publikacji: ABC... dla pacjenta

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 15 grudnia 2004 r w sprawie leczenia uzdrowiskowego (Dz. U. Nr 274, poz. 2724).

Leczenie uzdrowiskowe odbywa się wg następujących zasad:

1. Skierowanie wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego i przesyła je do oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia (może je bezpośrednio przesłać także sam zainteresowany).
2. Lekarz specjalista w dziedzinie balneoklimatologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej zatrudniony w NFZ ocenia skierowanie pod względem celowości leczenia.
3. Oddział wojewódzki NFZ potwierdza skierowanie, jeżeli:
   a) lekarz specjalista aprobował jego celowość
   b) są miejsca w odpowiednich zakładach lecznictwa uzdrowiskowego.
   Potwierdzając skierowanie, NFZ określa:
   a) rodzaj leczenia i jego tryb
   b) odpowiedni zakład lecznictwa uzdrowiskowego
   c) datę rozpoczęcia leczenia i czas trwania. Skierowanie powinno być rozpatrzone w terminie 30 dni od daty jego wpływu.
4. NFZ doręcza zainteresowanemu potwierdzone skierowanie nie później niż w terminie 14 dni przed rozpoczęciem leczenia, informując o zasadach odpłatności za pobyt w sanatorium.
5. W razie niepotwierdzenia skierowania NFZ zawiadamia zainteresowanego nie później niż 30 dni od otrzymania wniosku. Na niepotwierdzenie skierowania nie przysługuje odwołanie.
6. Oddział wojewódzki NFZ prowadzi listę osób, które nie uzyskały potwierdzenia skierowania z powodu braku miejsc informuje ich pisemnie o kolejności na liście. Jeżeli pojawią się wolne miejsca, NFZ potwierdza ich skierowania w pierwszej kolejności.
7. Zainteresowany ponosi częściową odpłatność za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium. Odpłatność zależy od sezonu i od standardu pobytu (warunków zakwaterowania) i wynosi za dobę np. w pokoju 2-osobowym z łazienką - 13,80 zł w sezonie od 1 października do 30 kwietnia, i 20 zł w sezonie od 1 maja do 30 września.

Oprócz pobytu w sanatorium możliwe jest korzystanie ze świadczeń:

1. w przychodni uzdrowiskowej - koszty zabiegów pokrywa NFZ, natomiast zakwaterowanie i wyżywienie „załatwia” sam kuracjusz
2. w szpitalu uzdrowiskowym - nie ponosi się kosztów pobytu i wyżywienia, tak jak w każdym szpitalu. Jest to forma leczenia stosowana w poważniejszych schorzeniach, najczęściej jako kontynuacja leczenia pooperacyjnego.
   Pobyt w sanatorium i korzystanie z przychodni uzdrowiskowej odbywa się w ramach urlopu. Natomiast leczenie w szpitalu uzdrowiskowym odbywa się w ramach zwolnienia na podstawie zaświadczenia lekarskiego o czasowej niezdolności do pracy.

NFZ nie gwarantuje wspólnych wyjazdów np. małżonków, ale możliwe jest, iż oboje dostaną skierowanie do tego samego sanatorium w tym samym terminie. Należy jednak pamiętać, że w różnych miejscowościach sanatoryjnych leczy się różne schorzenia.

Spis treści:

1. Wstęp

2. Kto ma prawo do świadczeń zdrowotnych?

3. Świadczenia zdrowotne

4. Zaopatrzenie w leki

5. Transport sanitarny

6. Zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze

7. Leczenie uzdrowiskowe

8. Ochrona zdrowia psychicznego

9. Dokumentacja medyczna

10. Leczenie za granicą

11. Prawa pacjenta

12. Ochrona praw ubezpieczonych i praw pacjenta

13. Dane teleadresowe