Żubr to symbol polskiej przyrody – majestatyczny, silny, a jednocześnie wrażliwy na każdą zmianę w środowisku. Dziś w Polsce żyje ponad 3 tysiące tych zwierząt, a jeszcze sto lat temu gatunek był o krok od wyginięcia. Dzięki współpracy naukowców ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, Lasów Państwowych i parków narodowych, król puszczy znów powrócił do lasów.

Zima: czas opieki i dokarmiania

Gdy w lasach brakuje pokarmu, żubry gromadzą się w większe stada i odwiedzają paśniki. Leśnicy dbają o to, by zwierzęta miały co jeść i nie musiały szukać pożywienia na polach.

Zimą prowadzone są też obserwacje i liczenia żubrów – dane trafiają do Księgi Rodowodowej Żubrów, prowadzonej nieprzerwanie od 1923 roku.

– Dokarmiamy żubry, by zapewnić im bezpieczeństwo i spokój. Dzięki temu chronimy też uprawy i pomagamy rolnikom – tłumaczą pracownicy Lasów Państwowych.

Wiosna: odnowa i porządki

Kiedy śnieg znika, żubry rozpraszają się i wracają do lasu. Samice z cielętami tworzą mniejsze grupy, a samce wędrują samotnie.

Leśnicy w tym czasie odnawiają i koszą łąki oraz budują oczka wodne, z których korzystają nie tylko żubry, ale i inne gatunki – miedzy innymi  jelenie, wilki, bociany czarne, nietoperze czy ważki.

– Wspierając żubry, wspieramy całą przyrodę – każdy element ekosystemu ma znaczenie – podkreślają eksperci z SGGW.

Lato: żubrze przedszkola i nowoczesna nauka

Latem w puszczy panuje spokój – samice wychowują młode a cielęta tworzą grupy przypominjące „żubrze przedszkola”, którymi kilka krów opiekuje się na zmianę.

Naukowcy z SGGW wykorzystują nowoczesną technologię – nadajniki telemetryczne, które pozwalają śledzić trasy wędrówek żubrów.

Jesień: przygotowania i podróże

Jesienią młode żubry uczą się samodzielności. Część z nich wyjeżdża do innych krajów – m.in. Hiszpanii, Rumunii czy Niemiec – w ramach międzynarodowych programów ochrony gatunku.

W Polsce natomiast trwają przygotowania do zimy – leśnicy kupują karmę oraz montują fotopułapki, które pozwalają obserwować życie żubrów i innych dzikich mieszkańców lasu.

Król puszczy w dobrych rękach

Opieka nad żubrami to praca całoroczna – wymagająca wiedzy, doświadczenia i współpracy ludzi z różnych środowisk.

Dzięki wspólnym wysiłkom naukowców, leśników i lokalnych społeczności, żubr przestał być gatunkiem zagrożonym wyginięciem jednak ciągle wymaga troski i ochrony.

Dziś jest symbolem ochrony przyrody – i dowodem na to, że wspólnymi siłami można ochronić nawet to, co kiedyś wydawało się stracone.