Gapy i bezczele. O zachowaniach w komunikacji miejskiej

Wiem że ciężko to zrozumieć, ale autobusy służą przede wszystkim do umożliwienia ludziom dojazdu do pracy/szkoły i na uczelnię. Tacy ludzie płacą za bilety i mają prawo zajmować miejsce jakie im pasuje. Osoby strasze często za bilet NIE płacą, i rzeczywiście nigdzie im się nie śpieszym niech więc jadą w godzinach gdy w autobusie jest luz a nie cisną się do w pełni zajętego busa i zajmują miejsce ludziom, którzy w przeciwieństwie do nich MUSZĄ dojechać na czas. Ja osobiście jadąc do pracy zwykle stoje (40 minut jazdy), ale wracając już (wsiadam wówczas na pierwszym przystanku linii więc są wolne miejsca) zajmuje miejsce siedzące i ani myślę komukolwiek go ustępować. Ja też jestem zmęczony po pracy i chce podróżować we względnym komforcie za który płacę kupując bilet. Z uczciwości przyznam jednak że nigdy nie siadam na miejscach oznaczonych dla kobiet w ciąży itp. ponieważ na pierwszym przystanku są inne wolne miejsca. Gderanie pt "osoby starsze mają pierwszeństwo" to kpina z logiki. Osoby starsze w miom mieście nie płacą za bilety, a więc nie utrzymują komuniakacji miejskiej i są tylko stratą dla przewoźnika. Powinni więc dziękować mi za to że raczę dojeżdżać do pracy busem a nie samochodem i tym samym utrzymywać linie komunikacyjną w rentowności płacąc za bilet zarówno za siebie jak i za nie. Chcecie mieć miejsca siedzące? To walczcie o większą ilość autobusów, nalepiej zacząć od zakupu biletu ;-) Na zakończenie dodam że moim zdaniem jeśli już są jakieś osoby które powinny mieć pierwszeństwo przed innymi to są to osoby które jadą dalej niż 15 minut. W praktyce ja stoje pod oknem przez 40 minut i obserwuje tylko rotacje "osób starszych" na miejscach siedzących co 4-5 przystanków.

a ja dzis mialam taką sytuację, proszę mnie wyprowadzić z blędu jeśli się mylę. Jadę w metrze, w ktoryms z srodkowych wagonów i wchodzi z pani z dzieckiem w wózku, ustapilam jej miejsca przy drzwiach (choc nie bylo oznaczone) ale zwrocilam uwagę że w metrze wózki przewozi się na końcu składu (i chyba też na początku) tam są wyznaczone do tego miejsca i wtedy nastąpiła dyskusja... ze nie prawda itp. Nigdy nie wsiadam do metra na sam początek i koniec szanując to miejsce i mając w głowie że jest zarezerwowane dla wózków i rowerów. I teraz juz nie wiem czy posiadam dobrą wiedzę że wózki przewozi sie w wyznaczonych miejscach w metrze czy "gdzie popadnie" pozdraiwam

a ja dzis mialam taką sytuację, proszę mnie wyprowadzić z blędu jeśli się mylę. Jadę w metrze, w ktoryms z srodkowych wagonów i wchodzi z pani z dzieckiem w wózku, ustapilam jej miejsca przy drzwiach (choc nie bylo oznaczone) ale zwrocilam uwagę że w metrze wózki przewozi się na końcu składu (i chyba też na początku) tam są wyznaczone do tego miejsca i wtedy nastąpiła dyskusja... ze nie prawda itp. Nigdy nie wsiadam do metra na sam początek i koniec szanując to miejsce i mając w głowie że jest zarezerwowane dla wózków i rowerów. I teraz juz nie wiem czy posiadam dobrą wiedzę że wózki przewozi sie w wyznaczonych miejscach w metrze czy "gdzie popadnie" pozdraiwam

Muszę przyznać, że mam szczęście bo 99% osób spotykanych przeze mnie w komunikacji miejskiej jest życzliwa i bezproblemowo ustępuje miejsce dla wózkowiczów, a nawet przeprasza, że tam stanęło. Większość jest także chętna do pomocy. Najczęściej są to młode osoby, które nawet nie proszone same pytają czy w czymś nie pomóc. Najwięszy problem mam zawsze ze starszymi ludźmi. W moim mieście tramwaje mają wysuwane mechanicznie platformy. Niestety, najczęściej babcie, które biegiem lecą zająć miejsce w autobusie (mimo, że przed chwilą ledwo szły o lasce) włażą na platformę, która się dopiero wysuwa. I kilka razy taka osoba zblokowała na pół godziny tramwaj, bo nadepnięta platforma opadła w połowie wusuwania i motorniczy już nie mógł ani jej schować ani wysunąć do końca. 2x w ciągu 3 lat zdarzyły mi się sytuacje przykre. Raz facet przy ludziach się wydarł na mnie, że się pcham do tramwaju gdy ludzie wracają z pracy i jest tłok. Na szczęście ludzie stanęli po mojej stronie i wyszedł na buraka i chama. Drugi raz miałam sytuację wręcz absurdalną. Pusty autobus. 80% wolnych miejsc do siedzenia a na miejscu dla wózków stoi babcia z zakupową torbą na kółkach. Grzecznie proszę żeby się przesunęła a ona, że ona tu była pierwsza. Dopiero motorniczy ją przegonił. A jaka była oburzona, że musiała ustąpić GÓWNIARZE, czyli mnie. Nic to, że poruszam się na wózku. Jestem młoda znaczy mam ustępować starszym, tylko z racji tego że są starsi. Niestety wiele razy byłam świadkiem, gdy osoby niepełnosprawne miały mniej szczęścia niż ja. Przykład: jadę zatłoczonym autobusem i wsiada kobieta, którą ludzie do autobusu wpychali bo nie dawała rady wejść. Natychmiast też osoba, która siedziała na oznaczonym miejscu dla niepełnosprawności ustąpiła jej miejsca. Niestety babcia stojąca obok wślizgnęła się na to miejsce ślizgiem szczupaka. Na co odzywa się osoba ustępująca miejsca, że ona je udostępniła dla kobiety o kulach. Niestety babcia udaje głuchą. Wstała inna osoba i miejsce się znalazło ale zastanawia mnie skąd w starszych osobach taka wredota siedzi? Ostatnio w markecie rozśmieszyła mnie sytuacja, gdy kasjeka podeszła do mnie i mówi: pani jedzie do kasy nr 1, ja tam zaraz podejdę i panią skasuję. Na co babcia, która to słyszała laskę pod pachę i pędem przede mnie. Nie wytrzymałam i krzyknęłam za nią: brawo, wygrała pani z niepełnosprawną, na pewno jest pani z siebie dumna. I jeszcze cudownego uzdrowienia pani doznała. Tylko Bogu dziękować! Często odpuszczam bo nie mam siły się szarpać ze starymi ludźmi. Nie wiem jak w innych miastach, ale nigdy nie miałam problemy żeby motorniczy mnie nie zabrał bo za dużo ludzi, albo już jest ktoś na wózku. Często w godzinach szczyty jadą dwa wózki inwalidzkie, matka z dzieckiem w wózku i jeszcze ktoś z rowerem. Zauważyłam, że zawsze się wszyscy dogadamy i ustawimy tak, że wszyscy się zmieszczą. Nie wiem. Może ludzie w mniejszych miastach są bardziej życzliwi?

Wie Pani co? Dziękuję za ten artykuł. Troszeczkę agresywny, ale dziękuję, bo otworzył mi oczy. Często staję w autobusach na tym miejscu. Bo jest wygodne. Puste, to staję. Ale zawsze ustępuję, gdy wsiada ktoś na wózku, z wózkiem czy z rowerem. Po Pani artykule zrozumiałam perspektywę drugiej strony - i nie będę już tam stawać. Myślę, że nie wszyscy stają tam złośliwie i ze złej woli. Ja na przykład nie myślałam, że to aż taka poważna sprawa. Za swoją niewiedzę przepraszam, a za artykuł dziękuję,

Jak to właśnie jest. Też zastanawiam się jak odprowadzam córkę do autobusu kto ma prawo do niebieskiej koperty w środkach publicznych. często to my rezygnujemy z autobusu bo miejsce jest zajęte przez osoby stojące i kierowca mówi że dla nas nie ma miejsca.Zastanawiam się czy prawnie to miejsce powinno być zwolnione gdy wchodzi osoba na wózku czy kto pierwszy ten lepszy.

Spotkałam się z komentarzem starszej pani " moja torba ( na zakupy) też ma przecież kółka, więc może tu stać". Zaniemówiłam...

Jestem oburzony tym, że w rożnego typu autobusach komunikacji miejskiej miejsca siedzące dla osób niepełnosprawnych są w różnych miejscach. W jednych autobusach miejsce siedzące dla osób niepełnosprawnych przede wszystkim z porażeniami kończyn, chorobami narządów wzroku (niewidomych, niedowidzących o białej lasce) jest według mnie prawidłowo usytuowane czyli po prawej stronie siedzącego w szklanej z prawego boku kabinie kierowcy przy znajdujących się z przodu autobusu drzwiach wyjściowych i do tego przy tym miejscu są dwa przyciski to jest jeden na bariercebalustradzie oraz drugi przycisk dla osób niepełnosprawnych, gdzie osoba niepełnosprawna przede wszystkim z porażeniami kończyn, chorobami narządów wzroku (niewidoma, niedowidząca o białej lasce) z dużymi trudnościami wsiadająca do autobusu usytuowanymi z przodu autobusu drzwiami wyjściowymi i na oczach po prawej stronie kierowcy siedzącego w szklanej z prawego boku kabinie kierowcy może zająć miejsce dla osób niepełnosprawnych oraz nacisnąć jeden z dwóch przycisków, aby dać znak do wysiadania na najbliższym przystanku na żądanie czy też na normalnym przystanku. Z kolei w innego typu autobusach jest bez żadnych przycisków miejsce dla siedzące dla osób niepełnosprawnych przede wszystkim z porażeniami kończyn, chorobami narządów wzroku (niewidomych, niedowidzących o białej lasce) tuż za niewidoczną ścianą z tyłu kierowcy, gdzie z kolei kierowca nie widzi wcale po zatrzymaniu się autobusu chcącej wysiąść osoby niepełnosprawnej przede wszystkim z porażeniami kończyn, chorobami narządów wzroku (niewidomych, niedowidzących o białej lasce) lub też zdrowej osoby. Przecież jeśli tylko zdrowa siedząca na usytuowanym miejscu tuż za niewidoczną ścianą z tyłu kierowcy chce wysiąść na najbliższym przystanku to musi w czasie jazdy autobusu wstać, aby dać znać kierowcy, aby zatrzymał się na najbliższym przystanku i w przypadku prawie pustego autobusu otworzył też przednie drzwi, aby też po zatrzymaniu się autobusu np. też na przystanku na żądanie lub też w małych miastach tak u mnie w Lesznie (na niebędących też na żądanie przystankach autobusy nie zatrzymują się) i po otwarciu przednich drzwi zdrowy pasażer mógł wysiąść. Oświadczam z własnego i wielokrotnie przykrego doświadczenia, że wsiadająca do autobusu przede wszystkim z porażeniami kończyn, chorobami narządów wzroku (niewidomych, niedowidzących o białej lasce) przy usytuowanych z przodu autobusu osoba niepełnosprawna drzwiach wyjściowych i na oczach po prawej stronie kierowcy siedzącego w szklanej z prawego boku kabinie kierowcy jest zdezorientowana, ponieważ zaraz po wejściu z dużymi trudnościami do autobusu i myśląc, że w tym to autobusie znajduje się miejsce siedzące dla osób niepełnosprawnych przede wszystkim z porażeniami kończyn, chorobami narządów wzroku (niewidomych, niedowidzących o białej lasce) szybko ze względu na bezpieczeństwo przed upadkiem w czasie jazdy autobusu chce zająć miejsce dla takich osób niepełnosprawnych. Niestety taka to osoba niepełnosprawnych czyli ja mający porażenie lewej lewej kończyny górnej, słabszą kończynę dolną, mający bóle prawego ramienia po przebytym złamaniu prawego barku pół roku temu na skutek upadku oraz zaburzenia lękowe (nerwicowe) związane ze stresem w formie dreszczy, ślepotę lewego oka oraz chodzący białej lasce z możliwością wskazywania na lewą stronę chcący w Lesznie mam duże trudności z zajęciem miejsca siedzącego z przodu autobusu drzwiami wyjściowymi i na oczach po prawej stronie kierowcy siedzącego w szklanej z prawego boku kabinie kierowcy, gdyż w tego typu autobusie nie ma po tej stronie miejsca siedzącego dla osób niepełnosprawnych i miejsce to zajmuje zdrowa osoba. Widząc mnie mającego widoczne porażenie lewej lewej kończyny górnej i będącego o białej lasce wyżej wymieniona młoda kobieta nie ustępowała mi miejsca po moje prośbie oraz po stanowczyn słownym żądaniu ustąpienia mi miejsca. Nie mogąc w czasie jazdy złapać się poręczy o mało nie upadłem i tylko dotknąłem młodą kobietę, która niesłusznie posądziła mnie o uderzenie oraz powiedziała mi, że powinieniem jeździć autobusami tylko z opiekunem. Chwilę potem usiadłem na niesprawiedliwie usytuowanym i nie mającym w pobliżu żadnych przycisków siedzącym miejscu dla osób niepełnosprawnych przede wszystkim z porażeniami kończyn, chorobami narządów wzroku (niewidomych, niedowidzących o białej lasce) tuż za niewidoczną ścianą z tyłu kierowcy, gdzie z kolei kierowca nie widzi wcale po zatrzymaniu się autobusu chcącej wysiąść osoby niepełnosprawnej przede wszystkim z porażeniami kończyn, chorobami narządów wzroku (niewidomych, niedowidzących o białej lasce) lub też zdrowej osoby. Na końcu głośno poinformowałem kierowcę, że chcę wysiąść na przystanku na żądanie. Przecież nieprawdłowo usytuowane i nie mające w pobliżu żadnych przycisków siedzące miejsce dla osób niepełnosprawnych przede wszystkim z porażeniami kończyn, chorobami narządów wzroku (niewidomych, niedowidzących o białej lasce) tuż za niewidoczną ścianą z tyłu kierowcy, gdzie z kolei kierowca nie widzi wcale po zatrzymaniu się autobusu chcącej wysiąść osoby niepełnosprawnej przede wszystkim z porażeniami kończyn, chorobami narządów wzroku (niewidomych, niedowidzących o białej lasce) lub też zdrowej osoby utrudnia takim to osobom niepełnosprawnym przede wszystkim z porażeniami kończyn, chorobami narządów wzroku (niewidomym, niedowidzącym o białej lasce) utrudnia samodzielne wysiadanie z autobusu.