Nieproporcjonalna podwyżka cen biletów na baseny miejskie
Wiosną tego roku rada miejska podjęła uchwałę, w świetle której prezydent miasta wydał zarządzenie o podwyżce cen biletów na basenach miejskich. Niestety dysproporcja podwyżek jest porażająca - o 75 proc. wzrosły ceny biletów dla dzieci od trzech do 16 lat, o 55 proc. droższe są wejściówki dla uczniów i studentów, o 53 proc. dla dorosłych. Najmniej, bo o 27 proc., wzrosły ceny dla emerytów i rencistów. Natomiast bilety dla niepełnosprawnych podrożały o 500%! Tłumaczono to faktem, iż niepełnosprawni uprawnieni byli do ceny specjalnej - 1,00 pln, podczas gdy zdrowi obywatele naszego miasta płacili za wstęp od 6,50 do 8,50 pln. Moim zdaniem jednak jest to dyskryminacja osób niepełnosprawnych (czas pokazał, że wielu z nich musiało zrezygnować z tej formy rehabilitacji z powodu podwyżek). Czy i na jakiej podstawie można zaskarżyć tę uchwałę? Czy nieproporcjonalna podwyżka narusza interes prawny niepełnosprawnych?
Szanowna Pani
Zgodnie z Konstytucją RP wszyscy są wobec prawa równi. Konwencja ONZ o Prawach Osób Niepełnosprawnych (której przepisy należy stosować wprost) w art. 5 i 12 wskazuje na zasadę równości i niedyskryminacji ze względu na niepełnosprawność. Bez wątpienia odnosi się to także do kwestii wypoczynku i rekreacji (np. korzystanie z basenu). W szczególności należy zwrócić uwagę na art. 30 Konwencji ONZ dotyczący udziału w życiu kulturalnym, rekreacji, wypoczynku i sporcie, zgodnie z którym w celu umożliwienia osobom niepełnosprawnym udziału, na zasadzie równości z innymi osobami, w działalności rekreacyjnej, wypoczynkowej i sportowej, Państwa Strony podejmą odpowiednie środki w celu:
(a) zachęcania osób niepełnosprawnych do udziału, w możliwie najszerszym zakresie, w powszechnej działalności sportowej na wszystkich poziomach i popierania tego udziału,
(b) zapewnienia osobom niepełnosprawnym możliwości organizacji i rozwoju działalności sportowej i rekreacyjnej uwzględniającej niepełnosprawność oraz możliwości udziału w takiej działalności i, w tym celu, zachęcania do zapewniania, na zasadzie równości z innymi osobami, odpowiedniego instruktażu, szkolenia i zasobów,
(c) zapewnienia osobom niepełnosprawnym dostępu do miejsc uprawiania sportu, rekreacji i turystyki,
(d) zapewnienia dzieciom niepełnosprawnym dostępu, na zasadzie równości z innymi dziećmi, do udziału w zabawie, rekreacji i wypoczynku oraz działalności sportowej, włączając taką działalność w ramy systemu szkolnego,
(e) zapewnienia osobom niepełnosprawnym dostępu do usług świadczonych przez organizatorów działalności w zakresie rekreacji, turystyki, wypoczynku i sportu.
Jeżeli zawarte w uchwale w Rady Miasta rozstrzygnięcia mogą naruszać czyjeś uprawnienie lub interes prawny (poprzez dyskryminację) to przysługuje prawo do zaskarżenia takich aktów do sądu administracyjnego. Muszą zostać jednocześnie spełnione przesłanki określone w art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. (t.j. Dz. U. z 2019, poz. 506, z późn. zm.) o samorządzie gminnym oraz musi zostać zachowana procedura z tym związana.
Ponadto proponuję mimo wszystko napisać do władz samorządowych i zwrócić im uwagę, iż podjęta uchwała ma dyskryminacyjny charakter (należy wskazać na czym polega wspomniany charakter dyskryminacyjny uchwały).
Z poważaniem,
dr Michał Urban, radca prawny