Istota prostoty. Triolety

15 grudnia w siedzibie Polskiego Związku Niewidomych odbył się wieczór autorski prof. Bogdana Szczepankowskiego.

Profesor Szczepankowski obchodzi w tym roku pięćdziesięciolecie pracy na rzecz osób głuchych, niesłyszących i głuchoniewidomych w Polsce. Niewiele osób wie, że jego wielką pasją jest również pisanie wierszy. W tym roku profesor postanowił się nimi podzielić z publicznością. Ulubioną formą poetycką autora są triolety – trochę zapomniana już forma wywodząca się z literatury francuskiej.

Oto kilka wierszy prof. Bogdana Szczepankowskiego:

Sprzężenie zwrotne
By zrozumieć drugiego człowieka
trzeba ciut się odsunąć od siebie
i na całość popatrzeć z daleka
by zrozumieć drugiego człowieka
czas już dojrzeć bo życie ucieka
byś żałować nie musiał gdzieś w niebie
by zrozumieć drugiego człowieka
trzeba ciut się odsunąć od siebie

Kłamstwo i prawda
Dzięki kłamstwom zajść można wysoko
tylko trudno zawrócić bez smrodu
gdy zamota się prawdę jak kokon
dzięki kłamstwom zajść można wysoko
jednak trzeba mieć pamięć i oko
co nałgało się z tyłu co z przodu
wtedy z kłamstwem można zajść wysoko
tylko trudno zawrócić bez smrodu

Tajemnica mądrości
Umieć panować nad własną głupotą
to tajemnica mądrości
wydasz się mądry nie tylko idiotom
gdy zapanujesz nad własną głupotą
trudno iloraz przetapiać na złoto
zwłaszcza gdy kiepskiej jakości
umieć panować nad własną głupotą
to tajemnica mądrości

I w Paryżu
Istota prostoty
tkwi zwykle w naturze
prostota istoty
istotą prostoty
nie zdołasz stokrotek
przerobić na róże
istota prostoty
tkwi zwykle w naturze

Zachwianie równowagi
Pedagogów coraz więcej nam przybywa
za to dzieci mamy coraz mniej na stanie
wkrótce już nie będzie kogo wychowywać
a tymczasem pedagogów nam przybywa
zatem zamiast studia te rozbudowywać
czas się zabrać za zwyczajne rozmnażanie
cóż że ciągle pedagogów nam przybywa
kiedy dzieci mamy coraz mniej na stanie