Orzeczenie o niepełnosprawności – dokument potrzebny za granicą

Posiadam orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności (narząd ruchu), do tej pory nie korzystałam z żadnych ulg i udogodnień, nie przekazywałam również orzeczenia pracodawcy. Pracuję od kilku lat w Czechach na stanowiskach managerskich i nie potrzebowałam żadnej pomocy, stąd też moje zainteresowanie tematem nie było zbyt wielkie, aż do tej pory. Zatrudniłam się w nowej firmie, która osobom niepełnosprawnym zapewnia szeroką skalę benefitów, z których chciałabym skorzystać. Proszę o poradę odnośnie dokumentów ważnych w Unii Europejskiej. Orzeczenie, które posiadam, to świstek wypisany tylko po polsku, nie posiadający żadnych oznaczeń międzynarodowych (nawet jeśli chodzi o klasyfikację chorób). Niestety nigdzie w internecie nie znalazłam „skali porównawczej” oraz dyrektyw Polska – Unia. Nie ukrywam, że jeśli nie mam szans otrzymania benefitów, wolałabym nie udostępniać pracodawcy danych poświadczających niepełnosprawność. Proszę o radę.

Szanowna Pani,

w prawie wspólnotowym brak jest regulacji prawnej dotyczącej wzajemnego „przekładania” orzeczeń o niepełnosprawności. Polska nie jest zaś stroną umowy międzynarodowej pozwalającej na wzajemne uznawanie dokumentów potwierdzających status osoby niepełnosprawnej w innych krajach członkowskich Unii Europejskiej.

Systemy orzekania o niepełnosprawności w krajach UE są niejednolite, a każde państwo stosuje własne kryteria orzekania o niepełnosprawności. Dlatego osoba posiadająca orzeczenie wydane przez jedno z państw członkowskich Unii Europejskiej nie może być traktowana, w świetle przepisów, jak osoba niepełnosprawna w innym kraju (z wyjątkiem krajów będących stronami wzajemnych umów w tej sprawie).

Jedynym uznawanym dokumentem obowiązującym w krajach UE, uprawniającym do korzystania z uprawnień, jest karta parkingowa.

Z poważaniem,

Ewa Szymczuk, doradca socjalny w Centrum Integracja w Warszawie