Trwa „Akcja: Praca”. Dołącz!

Na pewno nie da się odtworzyć bezsensownie w ekspresowym tempie zlikwidowanego, (roztrwonionego,rozkradzionego i pseudo odsprzedanego) majątku byłej spółdzielczości inwalidzkiej aby na nowo stworzyć łatwe proste prace pod nadzorem dla tych co tego wymagają. W obecnych warunkach gdyby wnioski na refundację były tak proste jak w Powiatowych Urzędach Pracy ( można na stronach PUP - w zakładce dokumenty do pobrania ) podglądnąć to na pewno o wiele więcej pracodawców prywatnych do prostych prac fizycznych i biurowych by wzięło niepełnosprawną osobę nawet z grona znajomych. Do PUP wystarczy wypełnić imię i nazwisko, kwota brutto poborów + zus od pracodawcy i ewentualnie wynagrodzenia chorobowe płacone przez firmę. Ważną sprawą jest to, że musi być uwierzytelnione ksero Listy płac i Listy Obecności plus wpłaty ZUS, co uniemożliwia oszustwa. PUP wypłaca kwoty zgodnie z umową i nie wymaga liczenia niezrozumiałych algorytmów jak Pefron (proszę wziąść na jakimkolwiek spotkaniu grupę przedsiębiorców-rzemieśników i dać im tą instrukcję ze str.2 INF-D-P. Na pewno 90% osób nic z tego nie zrozumie. Rzemieśnika nie stać na zatrudnienie ekstra do obsługi Pefron pracownika biurowego. Zresztą te firmy co ekstra do tych spraw zatrudniają przez wiele lat ogłaszają ciągle nabór na te stanowiska bo każdy króciutko popracuje i się zwalnia. Biura Rachunkowe też nie chcą firm z obsługą pefron za pracowników (bo za pracodawców to jeszcze jest możliwe do prowadzenia) Kolejna moja refleksja. Należałoby kłaść nacisk aby firmy w których pracują niepełnosprawni byli oni pracownikami tej firmy a nie innej która musi dla siebie coś zyskać i zwykle jest z innego województwa. Gdyby tak samo jak pracownicy danej firmy niepełnosprawni z innej firmy odbijali karty godzinowe a PIP sprawdzała ile godzin pracują niepełnosprawni i za jakie bardzo niskie wynagrodzenia bo angaże w większości mają na części etatów to też ulżyłoby los tych ludzi. W ogóle należałoby przyglądnąć się tym wygranym przetargom które są składane z dużym zaniżeniem realnych kosztów pracy, a to powoduje, że niepełnosprawni albo są całkowicie pełnosprawni (tylko mają grupę) a i tak muszą o wiele więcej wykonać roboty jak pracownicy firm w których wykonują pracę. Takie firmy które wykonują pracę podwykonawczą w innych firmach z przetargu to obozy pracy niepełnosprawnych. Bardzo często jeszcze stosujące mobbing. Powstałe zakłady chronione też ani w 50% nie spełniają takiej roli jak dawniej spółdzielczość inwalidzka. To prywatne zakłady nastawione na zysk i pieniądze na doposażenia, oraz wynagrodzenia i robią to za wszelką cenę. Żeby niepełnosprawny zarobił na siebie, na pośrednika i jeszcze zostało na zyski dla właściciela to jest nierealne bo rzeczywiście niepełnosprawny nie jest w stanie osiągać takie wydajności i nie wszyscy mogą pracować samodzielnie. To powoduje, że zdrowi pod potrzeby firm załatwiają grupy (bo tak naprawdę to w stu procentach to prawie nikt nie jest zdrowy) a nie odwrotnie, że dofinansowuje się z budżetu autentycznych niepełnosprawnych często od dzieciństwa. Ta grupa dziś jest wykluczona społecznie i nie ma w ogóle takich szans jak myśmy mieli. Nawet gdzie się mają nauczyć praktycznego wykonywania danej pracy? Nikt nie jest zainteresowany zatrudnieniem niepełnosprawnych bo mentalność jest nadal taka, że niepełnosprawny nie pasuje do wyglądu urzędów, biur, zakładów produkcyjnych itp, a prywatnemu nie jest w stanie wypracować bardzo dużych zysków. Niepełnosprawni pracowaliby fizycznie, czy w biurach i najlepiej z innymi zdrowymi którzy trochę by ich wsparli - mam na uwadze wsparcie doradcze. To jednak wymaga uświadamiania ludzi środkami masowego przekazu. Obecnie zatrudnienie niepełnosprawnych w zasadzie skupia się na tym ile jest w stanie firma uzyskać od Pefron. W dawnych latach spółdzielczość inwalidzka finansowała Wojewódzkie i Krajowe Związki Inwalidów, wiele Stowarzyszeń / emerytów, niewidomych, głuchoniemych, diabetyków itp i nikt im z budżetu nie dokładał. Praca była dobrze zorganizowana i chociaż też trochę było braku akceptacji niepełnosprawności to było to w dużo mniejszym stopniu jak obecnie. Obecnie środowiska akceptują niepełnosprawnych w środowisku życia, ale coraz mniej do pracy. Rodziny jak mogą tak utrzymują niepełnosprawnych, lub zabiera się ich do DPS-ów. Co z tego, że mają Konstytucyjne prawo do pracy a nie mają realnego prawa. Coś ta propaganda jest nie w porządku.