Zaproszenie do Wrocławia

A co się nie udało?

Pewnie można było szybciej i bardziej. Wszyscy byśmy tego chcieli. Ciężko nad tym pracujemy. Z perspektywy osoby poruszającej się na wózku wiem, że na takie udogodnienia, jakie są we Wrocławiu, osoby niepełnosprawne nie mogą liczyć w większości polskich miast. Ale nie chcę mówić o złych przykładach.

Jakie wyzwania stoją przed miastem?

Kolejne konsultacje i realizacja remontu przejścia podziemnego przy ul. Świdnickiej, wyczekiwany – i szczególnie mi bliski, bo ścigają się tam żużlowcy – remont Stadionu Olimpijskiego. Pomimo trudnych warunków, dzięki rozmowom z prezes klubu Krystyną Kloc i zaangażowaniu firm Intersystem i Arad, udało się zorganizować specjalny podest dla w-skersów. Teraz, jako miasto Wrocław, razem z partnerami pracujemy nad tym, żeby obiekt – po remoncie – był w pełni przyjazny.

Druga duża budowa to Narodowe Forum Muzyki. Z jego dyrektorem i świetnym twórcą, Andrzejem Kosendiakiem, rozmawialiśmy o dostępności, konsultując projekt.

Jak wszystkie miasta jesteśmy na etapie wymiany kart parkingowych. Wspólnie z Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej, Strażą Miejską i NGO przypominamy o noweli ustawy, terminach – nie zapominając o podstawowej informacji – czyli tym dla kogo i po co są tzw. koperty.

„W tym roku, zgodnie z obietnicą, zwiększymy dostępność wrocławskiego Rynku. Wygodny, sześciometrowy trakt dookoła, pomiędzy latarniami i chodnikiem już ułatwia poruszanie się osobom na wózkach, rodzicom z dziećmi w wózkach, osobom niewidomym i seniorom”

Trudno nie wspomnieć o roku 2016. Wrocław będzie Europejską Stolicą Kultury. Wspólnie z szefem kuratorów, Jarosławem Fretem, Krzysztofem Majem – dyrektorem Biura Festiwalowego „Impart” oraz organizacjami pozarządowymi intensywnie pracujemy nad tym, żeby zapobiec wykluczeniom, a wypracowane standardy zostały na lata. Rok później czekają nas Igrzyska Sportów Nieolimpijskich.

Przed nami XIII Międzynarodowy Turniej Tenisa na wózkach „Wrocław CUP” i wiele działań podejmowanych we współpracy z organizacjami pozarządowymi, które sprawdzają się świetnie.

À propos organizacji – co stanowi ich główny problem? Czego im brakuje?

Wiele lat działałem w różnych organizacjach pozarządowych, po godzinach swojej codziennej pracy. Niczego nowego nie wymyślę, mówiąc: „Zgoda buduje, niezgoda rujnuje”. Słyszałem i w Warszawie, i we Wrocławiu, że brakuje jedności. A w jedności tkwi siła. Trzeba iść razem, aby coś zmienić w słusznej sprawie, a jeśli nie chcemy się dołączyć, to chociaż nie przeszkadzajmy innym. Zawiść i przekonanie o swojej racji nie służą nie tylko organizacjom, ale także codziennemu życiu. Nie tylko lekarze powinni kierować się zasadą: Primum non nocere.

Jesteś bardzo aktywny, pomagasz innym, wszędzie Cię pełno. Twoje działania nagrodziła Rzecznik Praw Obywatelskich w 2013 roku. Podczas Międzynarodowego Dnia Praw Człowieka otrzymałeś w Warszawie prestiżową Nagrodę im. Pawła Włodkowica. Choć to nie jedyne wyróżnienie...

...rzeczywiście jest dla mnie wyjątkowe. Po kilku niezwykłych słowach, jakie na mój temat wygłosił prof. Jan Miodek, wzruszenie ścisnęło mi gardło. Miało to dla mnie szczególny wymiar. Było też okazją do podziękowania „moim skrzydłom”: Rodzicom, Siostrze, Przyjaciołom i tym, z którymi pracuję na co dzień – z Prezydentem Wrocławia na czele. Przyjąłem nagrodę ze zdrową pokorą i zobowiązaniem do dalszych działań. Na pewno tego typu wydarzenia przeżywane wśród bliskich dodają mocy, choć pracuję, bo lubię pomagać, i z potrzeby serca, a nie dla nagród. Przed laty śp. Tadeusz Szymków, genialny aktor, po którymś ze wspólnych spotkań napisał mi SMS-a: „Skrzyneczko, bądź wielkim Skrzynią”. Obym, kiedyś, gdy przyjdzie czas podsumowań, go nie zawiódł.

Żeby nie było patetycznie, to kilka wydarzeń zostawię tylko w swojej pamięci. Dotyczą zarówno relacji osobistych, jak i konkretnych ludzi, którym udało się pomóc. Poza tym pamiętam o tym, co optymistyczne – nowych projektach, codziennych działaniach, nowych kontaktach, ludziach i podróżach.

Partnerami cyklu artykułów są: