Jaką grupę mogę dostać?

Czy mam szansę na umiarkowany stopień niepełnosprawności przy niedoczynności nadnerczy tarczycy?

Szanowna Pani,

Pytanie, które Pani zadała, wymaga oceny lekarza specjalisty lub komisji lekarskiej. Doradcy portalu www.niepelnosprawni.pl w panelu „Zapytaj doradę” są specjalistami w zakresie niepełnosprawności, jednak nie mają specjalizacji lekarskiej. W związku z powyższym nie mają uprawnień do wydawania takich opinii.

Możemy jedynie przedstawić wytyczne, które są brane pod uwagę w procesie orzekania. Ocena stanu zdrowia, istniejącej niepełnosprawności oraz tego, w jakim zakresie i stopniu utrudnia ogranicza lub też uniemożliwia nam samodzielne, normalne funkcjonowanie dokonywana jest na podstawie badań lekarskich, badania podstawowego pacjenta oraz wywiadu chorobowego. Lekarz dokonuje oceny i wydaje orzeczenie o stopniu niepełnosprawności lub o naszej niezdolności do pracy, dlatego istotny jest fakt, o jakie orzeczenie będzie Pani występować.

Powiatowe/ Miejskie Komisje ds. Orzekania o Niepełnosprawności wyjadą orzeczenia w stopniu znacznym, umiarkowanym lub lekkim w celu korzystania z ulg i uprawnień wynikających z postanowień zawartych w orzeczeniu.

Natomiast Zakład Ubezpieczeń Społecznych sporządzą orzeczenie o naszej niezdolności do pracy w kategorii całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji, całkowitej niezdolności do pracy lub częściowej niezdolności do pracy, w celach rentowych, jak i innych świadczeń.

Z powyższych względów wynikają różne kryteria oceny niepełnosprawności, jak i jej oddziaływania na codzienne funkcjonowanie w przypadku konkretnej osoby. Ocena jest bardzo indywidualna.

Przy kwalifikowaniu do znacznego stopnia niepełnosprawności bierze się pod uwagę skutki naruszenia sprawności organizmu powodujące:

1. niezdolność do pracy – czyli całkowitą niezdolność do wykonywania pracy zarobkowej z powodu fizycznego, psychicznego lub umysłowego naruszenia sprawności organizmu;
2. konieczność sprawowania opieki – co oznacza całkowitą zależność osoby od otoczenia, polegającą na pielęgnacji w zakresie higieny osobistej i karmienia lub w wykonywaniu czynności samoobsługowych, prowadzeniu gospodarstwa domowego oraz ułatwiania kontaktów ze środowiskiem;
3. konieczność udzielania pomocy, w tym również w pełnieniu ról społecznych – co oznacza zależność osoby od otoczenia, polegającą na udzieleniu wsparcia w czynnościach samoobsługowych, w prowadzeniu gospodarstwa domowego, współdziałania w procesie leczenia, rehabilitacji, edukacji oraz w pełnieniu ról społecznych właściwych dla każdego człowieka, zależnych od wieku, płci, czynników społecznych i kulturowych.

Przez długotrwałą opiekę i pomoc w pełnieniu ról społecznych rozumie się konieczność jej sprawowania przez okres powyżej 12 miesięcy.

Przy kwalifikowaniu do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności bierze się pod uwagę skutki naruszenia sprawności organizmu powodujące:

1. czasową pomoc w pełnieniu ról społecznych (konieczność udzielenia pomocy danej osobie w okresach wynikających ze stanu zdrowia),
2. częściową pomoc w pełnieniu ról społecznych, przy wystąpieniu, co najmniej jednej okoliczności: konieczność udzielania wsparcia w czynnościach samoobsługowych, w prowadzeniu gospodarstwa domowego, współdziałania w procesie leczenia, rehabilitacji, edukacji oraz w pełnieniu ról społecznych właściwych dla każdego człowieka, zależnych od wieku, płci, czynników społecznych i kulturowych

Przy kwalifikowaniu do lekkiego stopnia niepełnosprawności bierze się pod uwagę kryteria naruszonej sprawności organizmu powodujące:

1. istotne obniżenie zdolności do wykonywania pracy, czyli naruszoną sprawność organizmu powodującą ograniczenia w wykonywaniu pracy zarobkowej znacznie obniżające wydajność pracy na danym stanowisku w porównaniu do wydajności, jaką wykazują osoby o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną;
2. ograniczenia w pełnieniu ról społecznych, czyli trudności doświadczane przez osobę zainteresowaną w relacjach z otoczeniem i środowiskiem według przyjętych norm społecznych, jako skutek naruszonej sprawności organizmu.

Możliwość kompensacji tych ograniczeń oznacza wyrównywanie dysfunkcji organizmu spowodowanej utratą lub chorobą narządu odpowiednio przez przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

Natomiast ocena niezdolności do pracy, jej stopnia oraz ustalenia dokonywana jest na podstawie:

• daty powstania niezdolności do pracy,
• trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do pracy,
• związku przyczynowego niezdolności do pracy,
• niezdolności do samodzielnej egzystencji,
• celowości przekwalifikowania zawodowego.

Natomiast przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania, co do odzyskania zdolności do pracy, lekarz orzecznik i komisja lekarska uwzględniają:

• stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji,
• możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Lekarz orzecznik i komisja lekarska wydają orzeczenie na podstawie dokumentacji dołączonej do wniosku oraz po przeprowadzeniu bezpośredniego badania stanu zdrowia osoby, w stosunku do której ma być wydane orzeczenie. Może zostać również wydane orzeczenie bez bezpośredniego badania stanu zdrowia osoby, w stosunku do której ma być ono wydane, jeżeli dokumentacja dołączona do wniosku jest wystarczająca do wydania orzeczenia.

Podstawa prawna:

• Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. 2016 poz. 887)
• Rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy (Dz.U. 2004 nr 273 poz. 2711)

Z poważaniem,

Anna Dobkowska, specjalista ds. osób z niepełnosprawnością w Centrum Integracja w Gdyni