Cofnięcie wyrównania za dodatkową godzinę pracy

Dzień dobry. Mam orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym. Po zmianie przepisów wybrałam opcję pracy w wymiarze 8h i otrzymywałam wyrównanie za dodatkową godzinę. Dziś otrzymałam maila: „Po konsultacji z Prawnikiem posiadamy jednoznaczną i aktualną interpretację, jako że osoba posiadająca umiarkowany/znaczny stopień niepełnosprawności w momencie uzyskania zgody od lekarza medycyny pracy na pracę przez 8h dziennie oraz wykazując chęć do świadczenia pracy przez 8h dziennie, zrzeka się swojej niepełnosprawności oraz powinna być, w tym konkretnym przypadku, traktowana jako osoba pełnosprawna. Dlatego 8 godzina pracy nie jest pracą w godzinach nadliczbowych i nie może być raportowana w [do wiad. red.]. Pracą w godzinach nadliczbowych będzie praca dopiero powyżej 8h pracy”. Czy jest to interpretacja prawidłowa? A.

Szanowna Pani,

W art. 15 Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r., o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych czytamy:

1. Czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo.
2. Czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo.
3. Osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych.

Jednak zgodnie z art. 16.1. ww. przepisów art. 15 nie stosuje się:

1. do osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz
2. gdy, na wniosek osoby zatrudnionej, lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi na to zgodę.
3. Koszty badań, o których mowa w ust. 1 pkt 2, ponosi pracodawca.

Wyrażenie chęci do pracy w 8-godzinnej normie czasu pracy za zgodą lekarza oznacza, iż ósma godzina w dziennym wymiarze czasu pracy nie może być uznawana jako godzina nadliczbowa. Zgadzając się na tę dodatkową godzinę pracownik przyjmuje na siebie 8 godzin, jako pełen wymiar swojego etatu, zgodnie z Kodeksem pracy. Dlatego też w tej sytuacji pracownik nie jest zatem uprawniony do otrzymania z tego tytułu wyrównania za pracę w nadgodzinach.

Art. 16 wskazuje, że skrócona norma czasu pracy nie ma zastosowania do osób niepełnosprawnych zatrudnionych przy pilnowaniu, jak też do osób, które na swój wniosek, za zgodą odpowiedniego lekarza, wyraziły chęć pracy w 8-godzinnej normie czasu pracy. Nie oznacza to jednak, że pracownik z orzeczeniem „zrzeka się swojej niepełnosprawności” oraz wszystkich praw przysługujących mu na mocy Ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych. Pozostałe uprawnienia przysługujące pracownikowi z niepełnosprawnością, wynikające z powyższej ustawy, pozostają w mocy.

Z poważaniem,

Anna Dobkowska, specjalista ds. osób niepełnosprawnych w Centrum Integracja Gdynia