ETS: Zakaz dyskryminacji rodzica dziecka z niepełnosprawnością

Zakaz dyskryminacji i molestowania w miejscu pracy dotyczy już nie tylko niepełnosprawnego pracownika. Według wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości zakaz odnosi się również do gorszego lub niewłaściwego traktowania rodziców dzieci z niepełnosprawnością, jeżeli przyczyną dyskryminacji jest fakt ich wychowywania.

W sprawie, w której orzekł ETS, powódką była S. Coleman. Odeszła ona z pracy w kancelarii adwokackiej ponieważ była gorzej traktowana niż pozostali pracownicy ze względu na to, że jest głównym opiekunem dziecka z niepełnosprawnością. Według Coleman, z tego właśnie powodu odmówiono jej powrotu na poprzednio zajmowane stanowisko po powrocie z urlopu macierzyńskiego, nie zezwolono na korzystanie z elastycznego czasu pracy, oraz czyniono obraźliwe uwagi wobec niej i jej dziecka.

Z wyroku ETS z 17 lipca 2008 r. w sprawie C-303/06 Coleman/Attridge Law i Steve Law jasno wynika, że rodzice dzieci z niepełnosprawnością są chronieni przed dyskryminacją na podstawie Dyrektywy Rady 2000/78/WE z 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz.U. L 303, s. 16).

Zdaniem ETS przyjęcie, że dyrektywa ta miałaby zastosowanie wyłącznie wobec pracowników z niepełnosprawnością w rzeczywistości ograniczyłoby jej skuteczność i ochronę, którą ma ona gwarantować. Nieraz bowiem rodzice/opiekunowie dzieci z niepełnosprawnością skarżą się, że są dyskryminowani z tego powodu ponieważ często są nieobecni w pracy lub nie chcą – ze względu na dziecko – pracować w godzinach nadliczbowych.

ETS przypomniał również, że zasada równego traktowania wymaga, by ciężar dowodu spoczywał na pracodawcy: to on – jako strona z zasady silniejsza - musi udowodnić, że nie dyskryminował pracownika. Pracownik musi jedynie przedstawić fakty, które pozwalają domniemywać mniej korzystnego traktowania go przez przełożonego.