Łazienka dla osób starszych

Osoby starsze to grupa ludzi, których niepełnosprawność wynika przede wszystkim z zaawansowanego wieku oraz posiadanych schorzeń i chorób. Często w trakcie wykonywania nawet podstawowych czynności higieniczno-sanitarnych potrzebują one pomocy innych. Kluczową, zatem cechą łazienki powinno być takie rozmieszczenie jej wszystkich podstawowych elementów (miska ustępowa, umywalka, wanna lub prysznic), aby zostawione było dodatkowe miejsce. Umożliwi to jednoczesny łatwy do nich dostęp zarówno osobie, której pomoc jest świadczona jak i tej, która ją świadczy.

Osoby, dla których problemem jest podnoszenie nóg przy chodzeniu, podczas urządzania łazienki muszą dokonać zasadniczego wyboru pomiędzy zamontowaniem prysznica a wanny. Jeśli decydują się na wannę, powinny rozważyć zamontowanie schodków wraz z poręczami

bądź drabinką zwisającą z sufitu.

Zabezpieczy i znacznie ułatwi im to pokonanie wysokości.

Zamontowanie dodatkowych poręczy wokół wanny ułatwi z kolei poruszanie się w jej obrębie.

Jeżeli stan zdrowia nie pozwala na siad w wannie, należy zastosować różnego rodzaju krzesełka, które są na nią nakładane.

Jeżeli zdecydujemy się na prysznic, należy również zamontować siedzisko prysznicowe oraz poręcze (fot. nr 6).

Dla osób mających problemy z poruszaniem się, zarówno wanna jak i brodzik powinny zawsze mieć dno ryflowane - antypoślizgowe.

Ważną cechą łazienki, szczególnie w przypadku osób o dużej wadze, jest konieczność solidnego umocowania wszystkich elementów wyposażenia. Ponieważ będą one stanowiły naturalne punkty podparcia podczas przemieszczania się, nie mogą posiadać żadnych ostrych krawędzi bądź kantów, o które można się skaleczyć lub zaczepić ubraniem. Podobnie z deską miski ustępowej. Musi być ona masywna i na tyle wytrzymała, aby gwałtowny nacisk ciała nie spowodował jej pęknięcia, a w konsekwencji skaleczenia.

Powrót do artykułu głównego