Robert Zarzecki: Wszystko, co teraz mam – mam dzięki temu, że nie widzę… [FILM]

Robert Zarzecki otrzymał wyróżnienie w Konkursie „Człowiek bez barier 2021”. Fizjoterapeuta i masażysta, prezes Fundacji Widzimy Inaczej, propagator blind tenisa, podróżnik, żeglarz, inicjator i realizator akcji społecznych.

Nigdy nie widział w ciemności więcej niż pojedyncze światła. Nawet gwiazdy były dla niego niedostępne. Po pracy wracał na rowerze, odmierzając drogę kolejnymi latarniami, reszta drogi była niewidoczna. Mimo to do 30-stych urodzin żył jak osoba widząca.

- Wtedy jeszcze nie sprawiało mi to większego problemu. W ogóle nie myślałem o swojej chorobie. Chyba nawet nie wpisałem w wyszukiwarkę barwnikowego zwyrodnienia siatkówki. Po prostu żyłem normalnie – wspomina Robert Zarzecki.

Pracował wtedy w szkolnej świetlicy, zajmując się dziećmi z Czeczenii.

- Ta praca dawała mi ogromną satysfakcję. Było po prostu super, chociaż przyznaję, że wszyscy dopiero uczyliśmy się pracy z dziećmi uchodźców i stosowałem metody, które można byłoby uznać za niekonwencjonalne. Szukaliśmy sposobów na ujście energii w zajęciach opartych na sportach kontaktowych.

Pięć lat później choroba uderzyła z pełną mocą. Operacje, powikłania, zaćmy zmusiły go do rezygnacji ze szkoły.

- Nie mogłem dłużej brać odpowiedzialności za bezpieczeństwo dzieci – mówi z żalem Robert.

Dzisiaj także w dzień widzi już bardzo niewiele.

- Mam mocno zawężone pole widzenia. Jeśli widząca osoba zobaczy coś ze 100 metrów, ja dostrzegę to z dwóch metrów i do tego będzie to całkowicie nieostre i jak widziane przez małą dziurkę – mówi.

Więcej o historii Roberta Zarzeckiego przeczytasz na portalu Niepelnosprawni.pl.