Powrót  
Rozdział 4. Nic o osobach niepełnosprawnych bez osób niepełnosprawnych
Polityka Unii Europejskiej wobec niepełnosprawności zakłada, że osoby niepełnosprawne muszą brać udział w podejmowaniu decyzji ich dotyczących na poziomie europejskim, narodowym i lokalnym. Mają one pełne prawo do wnoszenia swojego wkładu w życie społeczne.
W budżecie Unii przeznaczono znaczne środki na organizacje pozarządowe działające na rzecz osób niepełnosprawnych. Organizacje te mogą starać się także o środki finansowe na konkretne projekty w ramach funduszy strukturalnych, szczególnie Europejskiego Funduszu Społecznego. Komisja Europejska zachęca do współpracy w stowarzyszeniach i sieciach działających na poziomie krajowym i europejskim, czyli tworzenia organizacji przedstawicielskich, zwanych parasolowymi (ang. umbrella organizations). Organizacje te są głównymi konsultantami dla Komisji Europejskiej i innych europejskich instytucji.
W 1996 roku powstało Europejskie Forum Niepełnosprawności (European Disability Forum), organizacja, która reprezentuje osoby niepełnosprawne w dialogu z instytucjami Unii Europejskiej. Jej misją jest promowanie równych szans wszystkich osób niepełnosprawnych, niezależnie od rodzaju niepełnosprawności, oraz ochrona ich praw. W skład Europejskiego Forum wchodzi 17 Narodowych Rad Niepełnosprawności (National Disability Councils), po jednej z każdego kraju członkowskiego Unii Europejskiej, Norwegii i Islandii, oraz 85 europejskich organizacji reprezentujących interesy różnych grup osób niepełnosprawnych. Wstąpienie Polski do Unii Europejskiej stwarza szanse na wzmocnienie roli polskich organizacji pozarządowych działających na rzecz osób niepełnosprawnych.
Co to jest Agenda 22?
Szwedzka Federacja Niepełnosprawności (Swedish Disability Federation) - organizacja zrzeszająca 37 szwedzkich organizacji osób niepełnosprawnych - opracowała specjalną instrukcję służącą planowaniu polityki na rzecz osób niepełnosprawnych w społecznościach lokalnych. Agenda 22 oparta jest na Standardowych Zasadach Wyrównywania Szans Osób Niepełnosprawnych i została przyjęta przez szwedzkie władze lokalne.
U podstaw Agendy 22 leży idea praw człowieka oraz przekonanie, że najlepsze rezultaty uzyskuje się dzięki współpracy pomiędzy organizacjami działającymi na rzecz osób niepełnosprawnych i władzami lokalnymi. Organizacje te powinny być aktywnie zaangażowane w cały proces opracowywania bądź korekty planu działania na rzecz osób niepełnosprawnych - od fazy planowania do wdrożenia i oceny oraz wykrzystane jako źródło wiedzy o potrzebach tej grupy społecznej. W przypadku, gdy opinia władz lokalnych o stopniu zgodności ich działa ze Standardowymi Zasadami różni się od opinii osób niepełnosprawnych, powinno przeważyć stanowisko reprezentujących je organizacji.